aan alle schoon liedjes ....

dag lieve schatties

Hier zijn we dan na 7 maanden terug in Rio de Janeiro en terug in onze eerste poussada (hostel). Het voelt heel raar, we kunnen gewoon onmogelijk geloven dat dat half jaar al voorbij is. Goh volgende week ga ik naar huis, gedaan met de pret :-), gedaan met schoone plekjes bezoeke zoals we deze week hebben gedaan. Maar wel ulle allemaal terug zien waaaah heb er zin in!!!!

Vorige week zijn we 5 dagen pantanal gaan doen. Eindelijk een beetje den jungle in, het amozonewoud leek ons een beetje ver en duur, maar ze hadden ons verzekerd dat de pantanal minstens even goed zou zijn. Dat hebben we dan maar even gecheckt. Het was niet gewoon goed, het was geweldig, kheb daar weliswaar weer een paar paniekmomenten beleefd, maar het was echt een superervaring!

We zijn gaan junglewandelen, met onze vriend, gids en held Carlos, diee mens wist overal en in de meest donkere plekken beesten te spotten. Hij liep dan ook nog eens heel het oerwoud rond op zijn blote voeten en met zijn kapmes (om takken die soms een beetje in weg hingen te verwijderen) wist hij in een vlotte beweging een mug op zijn rug dood te meppen, tarzan in real life. Daarna mochten we zelf den held uithangen, want we gingen met een bootje de rivier afvaren en mochten daarna ook helemaal terug zwemmen met grote zwarte banden, twas daar verschrikkelijk heet dus gewoon der inspringen denk je dan. Jaja tot als je weet dat daar piranhas en kaaimannen in rondzwemmen. We kwamen zelfs een bootje tegen dat op piranhas aant vissen was. Waaaaah dat ging toch niet direct bij mij ze ik zag die ander springen en aan hun reactie te zien was het toch niet direct heel ontspannend, 2 bleven er ook int bootje zitten wegens maandelijkse problemen, want dan mag je ook absoluut niet bij piranhas gaan zwemmen (die komen op bloed af). Uiteindelijk na veel gekres, geroep, nog een paar keer afgeteld te hebben ben ik er dan toch maar in gesprongen, want ja tis op zich een avontuur en anders was ik weer sissi van de bende :-). Dat er op het einde gewoon een kaaiman op 3 meter van ons zat heeft er wel voor gezorgd dat ik er ook zeer snel weer uit was, twas goed geweest! Mijnem tikker sprong er op die moment echt bijna uit.


Dag erna stond er een ritje op de paarden op het programma. Again Why? Het bleken heel rustige paardjes te zijn, de rest vond het allemaal een beetje te rustig, ik daarentegen was heel blij dat ik opt gemakske een beetje schoone natuur kon kijken, goed bezweet kwamen we terug in en namen een welgekome duik in het zwembad aten daarna een geweldig lekkere maaltijd en namen een rustpauzeke in de hangmatten, zaaalig! Voor savonds moesten we zelf voor ons eten zorgen, of toch voor een deel, we gingen piranhas vissen en die daarna laten bereiden. AAAAAh piranhas vangen, bweik. Ik was er weer niet gerust in:-), god ik ben echt ne broekschijter. We gingen met een hele bende verdeeld over drie bootjes vissen. Jongens verdeeld over 2 boten en dan een bootje met ons 5 grieten. Het was de bedoeling dat je een beetje rustig en stil bleef, en dat was ook zo in de andere bootjes (buiten den Ier dan), in ons bootje wast wat rumoeriger, zeker toen ik na 5 minuten al een vis beet had en ik bijna zelf mee het water in stak en daar wederom de boel bijeen riep omdat ik niet wist hoe hem boven te halen, alle geluk had de rest de boel meer onder controle. Jesse had er die dag 6 gevangen, en onze held alle geluk ook nog een paar dus we hadden savonds eten.

Om 4 uur snachts opstaan is niet fijn, maar als het is om naar de zonsopgang in de pantanal te gaan kijken dan heb je het er wel voor over, gewoonweg prachtig. Later die dag mochten we ons vissers gerief nog is boven halen, aangezien wij een dagje langer bleven dan de andere mochten we een activiteit herhalen en vissen dat was ons toch echt wel goed bevallen, we waren er nu ook al een beetje specialist in geworden :-)(binnekort kun je me elke zondagmorgen terug vinden in Tisselt aan de vaart). Ik had mij op mijn goei positie gezet, zover mogelijk (als dat al mogelijk is in een minibootje met 7 man) van de andere hun vislijn gezet dus ik was er klaar voor. Wederom was er van stilte geen sprake, het lukte ons zelfs niet 2 minuten, maar bon misschien werkt die truc wel, want we hadden toch maar weer lekker veel gevangen, ik had er zelfs 5 gevangen, goed bezig toch wel.

Na ons avontuur in de pantanal begaven we ons eerst met de rammelbus en daarna met een vanneke richting Campo Grande, want we wouden daar een bus nemen richting onze nieuwe bestemming Foz d Iguacu. Helaas was er die avond geen plek meer voor 6 belgjes, dus moesten we de volgende dag zien te vullen in Campo Grande een lelijke grote stad. Het was dan ook nog eens aant regenen en twas daar ijskoud, of toch volgens ons gevoel, 20 graden blijkt voor ons echt vrieskou te zijn, met 2 truis en kousen, schoenen en kap op hebben we daar 2 dagen rondgelopen, brrrr ik denk oprecht dat ik belgische temperaturen echt niet ga overleven.

Uiteindelijk toch in foz terecht gekomen, waar we de grootste dam ter wereld hebben bezocht, klinkt geweldig maar twas toch niet direct het hoogtepunt van de reis, de watervallen die we de volgende dag gingen bezoek waren echter wel een waar hoogtepunt, volgens mij echt het mooiste wat we hier zelfs in 7 maand gezien hebben. Wat kan de natuur toch mooi zijn. We stonden erbij en keken ernaar en bleven ook kijken. WAAAAUW, we stonden ook ineens aan de grens van Argentinie en Paragauy. Mooi de wereld is mooi!!

Na een busrit van toch maar weer mooi 24 uur zitten we dus nu terug in Rio, een gigantische grote stad, met veel kabaal en chaos, toch echt wel wennen weer hoor. Morgen vertrekken Els en maaike richting belgie en gaan Jesse, Leen, Andy en ik nog een stadje in de buurt bekijken en voor de rest gewoon nog genieten van onze laatste dagen en uren Brazilie. Het gaat pijn doen om het achter te laten, maar ik ben ook volledig klaar om ulle daar allemaal terug te zien jaja laat die belgische feestjes maar komen!

lieve schatjes petatjes tot binnen een week!