over and out

oooh mijn god het is 24 april, de datum die ooit nog zover weg leek is er gewoon nu, ik moet hier weg ik heb een vliegtuigticket, brrrr allemaal heel raar. Ik kan nog niet echt goed geloven dat ik vanavond op een vlieger ga zitten. En nog minder kan ik geloven dat ik binnen dit en 2 dagen, of minder zelf, terug thuis ga rondlopen en iedereen ga terug zien, wat gebeurd er allemaal?!

Momenteel blijven Andy en ik trouwens nog alleen over, onze laatste 2 reisvriendjes Jesse en Leen zijn gisteren al richting el belgica gegaan. We hebben het niet te hard aan ons hart laten komen, tenslotte zien we elkaar wel heeeeel snel weer, dus geen traantjes deze keer hihi. We hebben onze laatste avond nuttig besteed door nog enkele lekkere braziliaanse biertjes te nuttigen, samen met veel herrinneringen ophalen aan de voorbije maanden hier, ja dat zijn er toch wel wat :-). Er zijn van de week trouwens nog een paar leuke gebeurtenissen bijgekomen.

Nadat Maaike en Els ons zaterdag verlaten hadden, zijn wij met ons vieren richting rodoviaria (busterminal)gegaan om een bus te nemen naar Paraty, en twas daar party in Paraty hoor, ja sorry den humor is er echt niet beter op geworden. We kwamen savonds aan en vonden redelijk snel slaapplaats dus onze ontdekkingstocht kon snel beginnen. Het bleek een redelijk klein vissersdorp te zijn, met heel gezellige autoloze straatjes, heel mooi meegenomen na al die drukte en chaos in Rio de Janeiro. We gingen snel nog iets eten en kwamen toen per toeval terecht bij een optreden van een covergroepje. De muziek kon ons zeker bekoren, de entree echter was ons iets te duur, dus bleven we net als de ander 3/4 van het publiek gewoon buiten staan, aangezien brazilie weinig of geen ramen kent is dat dus heel handig en konden we heel het optreden rustig meevolgen.

De dagen erna zijn we nog verder op ontdekking gegaan in het mooie stadje, met wederom verschrikkelijk mooie natuur, zijn we een fort, (alle toch ne muur van een fort) gaan bezichtigen, hebben we op het strand gelegen, gezeten en gedronken, zijn we een cancaccafabriekje (het belangrijkste ingredient bij caiperinha) gaan opzoeken, en hebben daar ook lekker dingen mogen proeven, zijn we op weg gegaan naar een waterval, waar we helaas even de weg kwijt waren en dus een eigen weg kozen die echter een beetje te steil en te glad bleek te zijn, dus ikke slide naar beneden, met het nodige slijk en schrammen aan de knie, maar vooral ook hard gelachen (zie vooral naar de fotos), zijn we een watervalleke gaan beklimmen en daarna ook daar ook nog van gaan afglijden, hebben we nog een plaatselijk feestje meegepikt, zijn we een paar keer lekker gaan eten en hebben we genoten van onze laatste caiperinhas. Ik denk dat we onze laatste dagen echt nog heel goed besteed hebbben :-).

En ja nu ist dus 24 april, 9 uur smorgens, als alles meezit hebben we binnen 10uur een vlieger, waar we nog lekker lang gaan opzitten, en gaan we ook nog eens lekker in Washington mogen zitten, 11 uur beter gezegd en als dan alles normaal loopt kom ik om half 8 smorgens zaterdag in Zaventem aan, voor mij half drie snachts (wordt een wakkere bedoeling voel ik nu al). En dan ben ik dus thuis aaaaaaaah, ik typ dat hier, maar het lijkt gewoon een of ander verhaaltje, 7 maand poef ineens voorbij. 7 maanden van nieuwe ervaringen, vooral heel veel goede, maar zeker ook minder aangename, veel nieuwe vrienden leren kennen die we helaas hebben moeten achterlaten, maar waar we zeker contact mee gaan houden en die zeker voor nog heel lange tijd in ons geheugen zullen blijven, 7 maand van frustraties omdat ze in Brazilie toch zo traag kunnen zijn, je altijd maar vastpakken, op de grond snuiten bweik, slecht eten lekker vinden, geen wasmachines hebben en al je kleren dus kapot gaan en gewoon nooit meer lekker ruiken,... 7 maand genieten van de lieve mensen, de kindjes die je geweldig vinden, de prachtige natuur, de geweldige ontmoetingen telkens met andere mensen, de hulpvaardigheid, het braziliaanse leven,...

Ja ik zou hier nog veel kunnen vertellen, maar ik wil ook niet in herhaling vallen en ik denk als je mijn verhalen een beetje gevolgd hebt dat je ondertussen al wel een beeld hebt over mijn mening omtrent Brazilie en zijn inwoners, ik heb hier echt graag geleefd en ga met pijn in het hart naar huis, maar ik ben vooral heel blij en dankbaar dat ik dit allemaal heb mogen beleven en dat ik de kans heb gekregen 7 maand in een andere cultuur te leven en zulke leuke mensen heb mogen leren kennen. Ik heb jullie gemist, bij momenten zelfs heel hard, maar het voordeel aan een tijdje weggaat is dat je nog maar eens beseft hoe goed je het thuis hebt, wat een geweldige vrienden je wel niet hebt en my god nu ben ik wel helemaal de melige kant aant opgaan. Wete ik ben gewoon blij dat ik dat hier gedaan heb, ben eigenlijk eerlijk gezegd ook fier op mezelf dat ik dit gedaan heb en vanaf zaterdag zie ik jullie allemaal terug en hoewel ik mij dat bijna niet kan voorstellen zie ik er verdorie heel erg naar uit :-). Bedankt voor alle leuke berichtjes, mails, telefoontjes, briefjes, postpakketten jullie zijn gewoon fantastisch hihi en ik ook ;-).


ciaokes baaikes
Jullie waren een geweldige leespubliek :-)!