en ne zalige pasen ook

joehoeeeeee de familie, de vrienden, de buren en al de rest dat hier plezier schept uit het lezen van mijn site. Voor ulle allemaal een gelukkig nieuwjaar!! En dat het allemaal schoon dingen mogen zijn dit jaar!!!! Ik heb toch wel een paar keer veel aan jullie gedacht deze dagen, maar ik heb er hier in Brazilie ook een schoon feestje van gemaakt ze!!! Met nieuwjaarsduik en al.

Ma goed dat was 2 dagen geleden en de dagen daarvoor heb ik natuurlijk ook niet gewoon een beetje niets gedaan, aloewel tis vakantie alles opt gemakske is de boodschap nu.

2 weken geleden zaten we nog in Imperatriz en eigenlijk hebben we daar op korte tijd nog veel moeten doen, maar als ik er zo over nadenk weet ik eigenlijk niet maar goed waarom we nog 5 dagen van hier naar ginder zijn gespurt. Dat dat samen ging met liters zweet dat kan ik mij dan wel nog herinneren. We moesten nog een pakje zoeken voor kerstmis, ons visum verlengen, kleren wassen, ons huisje een heel klein beetje kuisen, een tussentijdse evaluatie maken, nagels nog eens laten doen, gaan eten bij jacylene en familie en last but not least naar een trouwfeest gaan.

Het betrof hier een evangelistisch huwelijk van vrienden van Jacylene en wij mochten mee, zelfs naar het avondfeest. Andy die was al weg naar Palmas dus bleven Sarah en ik alleen nog over. We moesten dus mee naar een feest, dat betekent in braziliaanse termen mooie kleren en vooral hakken dragen!! Toch even een applaus ja want ik heb het die avond langer dan 5 uur op mijn stelten uitgehouden. De huwelijksmis zelf begon rond 9 uur savonds en duurde zo ongeveer een uur. Eigenlijk was heel die viering redelijk te vergelijken met een misviering zoals bij ons, enkel de plaats die fotograaf en camaramn innam was een bekke anders, er liepen daar 2 cameramannen rond, dan nog 2 andere mannen die de spots moesten bedienen en ook nog een fotograaf die op een halve meter van de pastoor en het koppel stond. Echt een geweldige ervaring, wij constant verblind door de spots, maja alles voor de schoon beelden he. Na de viering en 1000 fotos van het koppel waar wij ook bij mochten zijn richting een chique feestzaal waar je enkel binnenkwam met een entreekaartje?! Alles heel chique ingekleed, maar het was daar toch wel redelijk stil geen muziek, alleen wat geroezemoes van de gasten. Sarah en ik, allebei niet van de stilste hadden echt moeite met heel de serene sfeer die daar hing, we hadden net het gevoel of we op een begrafenis zaten. Alle geluk hadden de vrienden van Jacylene daar ook moeite mee dus wij waren daar al snel de meest rummoerigste bende van heel de zaal. Blijkbaar mogen evangelisten niet drinken, maar omdat het koppel zoveel katholieke vrienden hadden werd er toch wijn en .... baileys geserveerd en jawel ze daar hebben Sarah en Kathleen toch schoonekes mee van genoten. Gratis baileys dat maak je zelfs in Belgie niet elke dag mee. Tegen 11u kwam het koppel binnen en werden er bij de desert tafel nog eens 3700 fotos genomen om daarna aan het eten te beginnen. Rond 12 uur werd er met het bruidboeket gegooid en om half 1 was het gedaan. Geen feest, geen gedans, geen drinken, heel raar. Maar goed het was weer een belevenis.

De dag daarna kwamen Jesse en Leen tot bij ons, want een dag later vertrokken we richting Palmas om daar kerstmis met zen allen te gaan vieren. Maar eerst toch nog een cinemabezoek. Onverwacht een thriller van formaat, waardoor Jesse de enige van ons vieren is die de film helemaal gezien heeft, Sarah en ik beide met de vingers voor de ogen houdend zodat je een beetje van de film zag en Leen die hield het bij de oren dicht houden. Het film bezoek verliep als volgt, 'wat gebeurd er', 'wat is er gebeurd', 'wat hebben ze gezegd', 'wat hebben ze gezegd', wederom een geweldige ervaring.

2 dagen later kwamen we smorgens aan in porto national(bij palmas), de nieuwe woonplaats van Els en Maaike. In het busstation aangekomen kwamen we tot de ontdekking dat we het adres niet hadden en blijkbaar wou de telefoon die dag ook niet mee werken, kwam daarbij ook nog dat er een verdacht grijs wolkje boven onze kop kwam hangen en ja hoor bakken regen vielen uit de lucht. Opeens was porto een nieuwe rivier rijker. Na een uurtje schuilen op een of ander podium, spurtje door de nieuwe rivier, sleffers bijna kwijt zijn, kwamen we dan toch het juiste adres te weten en konden we richting onze vrienden gaan. Daar bleek dat het nieuwe huis van onze vrienden ook niet echt bestand was tegen de vloed van regen die maar uit de lucht bleef vallen. Met de nodige aftrekkers en emmers kon het wateroverlastje toch verholpen worden. Jaja kerstavond regen regen en nog is regen, maar het was gezellig!! We hadden naampjes getrokken dus iedereen kreeg een persoonlijk pakje en het uitdelen werd een gezellige en ook een beetje emotionele bedoening, nooit gedacht dat ik van stekjes van Den Allee zou kunnen beginnen snotteren. Kerstdag zelf hebben we door gebracht al zwemmend in het meer van porto, ja tis weer is wat anders dan bevriezen in Belgie :-).

De 26 ste zijn we met ze allen afgezakt naar het grote Salvador de Bahia, 20 uurtjes bus om uit te komen bij een zalig palmbomen strand en de oceaan!!! Toen we door het stad reden hadden we weer een "mooi" zicht op de favellas! En op de mac donalds, villas, vakantieparken ooooew toch een beetje cultuurshock na drie maanden imperatriz, dat beloofd voor binnen 4 maand. Maar goed het ziet er hier echt uit zoals in de brochures, elke baai zorgt voor nieuwe prachtige natuur en de bountystranden vliegen hier rond uwe kop. En dan nog het belangrijkste het is hier maar 33 graden en veel wind zaaaaaaaaaalig!!! We hebben hier dan ook lekker veel genoten van zon, zee en strand.

We hebben hier ook al een paar toffe daguitstapjes gedaan zoals het oude stadsgedeelte van Salvador, heel gezellig, daarna ook nog naar een schildpadden eiland wat eigenlijk een vakantiedorp voor rijke stinkers bleek te zijn, maar er waren schildpadden en eigenlijk wast daar nog wel leuk ook.

En toen was het 31 december, we waren weer wat laat op gang gekomen dus wij om 7 uur savonds de supermarkt in voor hapjes voor ons nieuwjaarsfeest en dan vliegensvlug naar de poussada, want om 8 uur was het nieuwjaar in Belgie(tis hier 4 uur verschil) en ja hoor we hebben het gehaald, de cervejaakes spoten in het rond :-), we zijn dan maar gezellig blijven verder doen, maar met al onze aperetiefhapjes zaten we eigenlijk al vol (nooit gaan winkelen als je honger hebt)dus hebben we de hoofdmenu voor de dag erna gehouden. Tegen 12 uur zijn we dan richting strand gegaan om daar mee te juichen en roepen om het nieuwe jaar in te zetten en het nodige vuurwerk te zien. Daarna zijn we de sfeer op den dijk nog wat gaan opsnuiven. Volk en nog eens volk en als het kan ook nog allemaal in het wit, want dat is hier blijkbaar de traditie, net zoals rozen in zee gooien. Jesse, Nele en ik hebben dat mogen ontdekken toen we ons snachts ook nog aan nieuwjaarsduik hebben gewaagd, wederom een nieuwe ervaring rijker en wat voor een!!

Nu is het 2 januari en is het hier in salvador nog steeds heel fijn, ik begin het eigenlijk altijd maar fijner te vinden. Misschien is dat met het vooruitzicht dat ik vant jaar naar huis mag haha. Nog 114 dagen te gaan jawel en tgaan er goeikes worden ze. Morgen vertrekken we al naar een eiland en binnen 2 dagen bevind ik mij ergens bij familie van de grand canyon, het leven kan toch schoon zijn ja.

Goed dat was het weer se, tot de volgende, aan alle blokbeesten nog efkes zeggen blijven gaan, dat komt allemaal goe en ook al denkte nu iets anders er komt en einde aan al die miserie! En aan al de rest: werkers, niet blokkers, en anders individuen gelle zijt goed bezig met wat ge bezig zijt.
Ik mis ulle elke dag een beetje meer en eigenlijk zedde gelle gewoon allemaal fantastisch, met nieuwjaar mag dat al is gezegd worden.

een dikke zoen jullie kapoen, Kathleen